ในวันที่ 25 กรกฏาคม พ.ศ. 2564 เวลา 01:00 น. ตามเวลาท้องถิ่นประเทศนอร์เวย์ เกิดดาวตกระเบิด (bolide) ขนาดใหญ่ ปรากฏขึ้นบริเวณตอนใต้ของประเทศนอร์เวย์ ใกล้กับกรุงออสโล ผู้เชี่ยวชาญทางด้านอุกกาบาตของนอร์เวย์เผยว่าอาจมีอุกกาบาตหลงเหลือและตกถึงพื้นดิน
| |ยินดีต้อนรับ C/2014 UN271 ดาวหางจากขอบระบบสุริยะ
ดาวหาง C/2014 UN271 ค้นพบในปี พ.ศ. 2557 โดยนักดาราศาสตร์ 2 คน ได้แก่ Pedro Bernardinelli และ Gary Bernstein เป็นดาวหางที่เดินทางมาจากชายขอบของระบบสุริยะที่เรียกว่า “เมฆออร์ต” ขณะนี้กำลังโคจรเข้ามาใกล้ดวงอาทิตย์โดยมีระยะใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุดที่บริเวณวงโคจรของดาวเสาร์ คาดว่ามีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 160 กิโลเมตร ถือว่าเป็นดาวหางจากเมฆออร์ตที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยค้นพบ
| |อันตรายเกินไปสำหรับเพอร์เซเวียแรนส์ !! ภาพภูมิประเทศบนดาวอังคารจากเที่ยวบินที่ 9 ของเฮลิคอปเตอร์จิ๋ว “อินเจนูอิตี”
ภาพถ่ายพื้นผิวของดาวอังคาร เมื่อวันที่ 5 กรกฎาคม พ.ศ. 2564 ที่ผ่านมาโดยเฮลิคอปเตอร์อินเจนูอิตี (Ingenuity) ในเที่ยวบินที่ 9 ทำให้ทีมควบคุมรถสำรวจเพอร์เซเวียแรนส์ (Perseverance) ได้รับภาพในมุมมองที่ไม่เคยเห็นมาก่อน ช่วยให้หลีกเลี่ยงสิ่งกีดขวางที่อาจเป็นอันตรายต่อรถสำรวจ รวมถึงอินเจนูอิตีสามารถระบุจุดเริ่มต้นและสิ้นสุดบริเวณของชั้นหินแต่ละชั้นได้ โดยแต่ละชั้นหินทำหน้าที่เสมือนเป็นแคปซูลเวลาที่เก็บข้อมูลการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศในยุคโบราณบนดาวอังคารเอาไว้
| |นักดาราศาสตร์ยืนยัน ปริศนาการหรี่แสงของดาวบีเทลจุส
ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา หลายคนคงได้ยินข่าวเกี่ยวกับดาวฤกษ์บีเทลจุส (Betelgeuse) ที่มีความสว่างเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นและลดลงอย่างต่อเนื่อง จนสังเกตเห็นได้ด้วยตาเปล่า ข่าวนี้สร้างความฮือฮาอย่างมากต่อวงการดาราศาสตร์ เพราะอาจเกิดจากการยุบขยายของผิวดาว ที่เป็นสัญญาณบ่งชี้ถึงชะตากรรมสุดท้ายของดาวบีเทลจุส ที่จะระเบิดเป็นซูเปอร์โนวา ทำให้ดาวบีเทลจุสจะส่องสว่างไม่น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของดวงจันทร์เต็มดวง ทำให้ท้องฟ้ายามค่ำคืนสว่างไปได้อีกหลายวัน ก่อนที่จะจางหายไปตลอดกาล
| |LCRT โครงการยักษ์ใหญ่ เปลี่ยนหลุมอุกกาบาตดวงจันทร์ เป็นจานรับสัญญาณคลื่นวิทยุ
หลังจากพัฒนาโครงการ Lunar Crater Radio Telescope (LCRT) มาหลายปี ขณะนี้โครงการได้รับทุนสนับสนุนเพื่อพัฒนาเพิ่มเติม จากโครงการ NASA’s Innovative Advanced Concepts (NIAC, Phase II) ของนาซา แม้ขณะนี้ยังไม่ใช่ภารกิจของนาซาที่จะดำเนินการอย่างเป็นทางการ แต่โครงการ LCRT ได้อธิบายถึงแนวคิดของภารกิจที่จะสามารถเปลี่ยนมุมมองของมนุษยชาติที่มีต่อเอกภพได้
| |สัญญาณบ่งชี้ว่าดาวอังคารอาจมีทะเลสาบหลายสิบแห่งอยู่ใต้น้ำแข็งขั้วใต้ของดาว
นักวิทยาศาสตร์ใช้ระบบเรดาร์สำรวจบริเวณขั้วใต้ของดาวอังคาร พบสัญญาณบ่งชี้ที่น่าสนใจแต่ยังสรุปผลไม่ได้ ซึ่งอาจเป็นทะเลสาบที่อยู่ใต้ขั้วน้ำแข็ง
| |2021 PDC ไม่มีจริง เป็นเพียงแผนพิทักษ์โลก ความจริง ไร้ตัวตน ดาวเคราะห์น้อยสมมติ เป็นเพียงแผนการพิทักษ์โลก
“ดาวเคราะห์น้อย 2021 PDC กำลังพุ่งตรงมายังโลก เรามีเวลาแค่หกเดือนที่จะรับมือกับมัน” นี่คือสถานการณ์จำลองที่ตั้งขึ้นเพื่อฝึกการรับมือต่อกรณีฉุกเฉิน และการวางแผนเพื่อจัดการภัยพิบัติที่อาจเกิดขึ้นในอนาคต
| |นักดาราศาสตร์พบการแผ่รังสีเอกซ์จากดาวยูเรนัสเป็นครั้งแรก
นักดาราศาสตร์ค้นพบรังสีเอกซ์บนดาวยูเรนัสเป็นครั้งแรก จากข้อมูลที่บันทึกได้โดยกล้องโทรทรรศน์อวกาศจันทราตั้งแต่ปี พ.ศ. 2545 ตีพิมพ์ลงในวารสาร Journal of Geophysical Research เมื่อวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2564 ที่ผ่านมา [1]
| |การเริ่มต้นเฟสต่อไปของเฮลิคอปเตอร์อินเจนูอิตี
ขณะนี้อินเจนูอิตีได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่ายานบินสำรวจสามารถขึ้นบินบนดาวอังคารได้ เป้าหมายต่อไปจะเป็นการทดสอบปฏิบัติการอื่น ๆ เพื่อเป็นข้อมูลในการพัฒนายานบินสำรวจดาวอังคารรุ่นต่อไปในอนาคต
| |ไมเคิล คอลลินส์ นักบินอวกาศในภารกิจอะพอลโล 11 เสียชีวิตด้วยวัย 90 ปี
ไมเคิล คอลลินส์ (Michael Collins) หนึ่งในสามนักบินอวกาศในภารกิจอะพอลโล 11 ที่นำมนุษย์ลงสู่ดวงครั้งแรกในปี ค.ศ.1969 ได้เสียชีวิตลงแล้วด้วยวัย 90 ปี ตามการเปิดเผยของครอบครัว สิ้นลมหายใจอย่างสงบในช่วงสุดท้ายของชีวิตขณะอยู่กับครอบครัว เมื่อวันพุธที่ผ่านมา หลังจากที่ต้องต่อสู้กับโรคมะเร็งมาเป็นระยะเวลาหนึ่ง
| |ยาน Crew Dragon พานักบินอวกาศสี่คนในภารกิจ Crew-2 ถึงสถานีอวกาศนานาชาติเเล้ว
วันเสาร์ที่ 24 เมษายน พ.ศ. 2564 ที่ผ่านมา แคปซูลยาน Crew Dragon ของบริษัท SpaceX ได้นำนักบินอวกาศ 4 คนในภารกิจ Crew-2 ไปยังสถานีอวกาศนานาชาติและเทียบท่าเข้ากับสถานีอวกาศแห่งนี้เรียบร้อยแล้ว
| |เมื่อการวัดความหนาแน่นของดาวเคราะห์ในระบบ TRAPPIST-1 อาจบ่งบอกว่าดาวเคราะห์เหล่านี้มีองค์ประกอบที่คล้ายกัน
ดาวแคระแดง TRAPPIST-1 เป็นดาวดวงแม่ของระบบดาวเคราะห์ขนาดใกล้เคียงกับโลก อยู่ห่างจากโลกประมาณ 40 ปีแสง ค้นพบครั้งแรกโดยกล้องโทรทรรศน์ Transiting Planets and Planetesimals Small Telescope (TRAPPIST) ในประเทศชิลี ต่อมามีการศึกษาจากกล้องโทรทรรศน์แห่งอื่น รวมถึงกล้องโทรทรรศน์อวกาศ จึงยืนยันว่า TRAPPIST-1 มีดาวเคราะห์บริวารมากถึง 7 ดวง
| |